Berlin, 3 sentyabr, AZƏRTAC

Almaniyaya gələn qaçqınların sayı ilin sonuna qədər 800 minə, bəlkə də bir milyona çatacaq. Bəs ölkə praktiki olaraq neçə adam qəbul edib, əlçatan mənzil, iş və ya sosial müavinət, tibbi xidmətlə təmin etmək, uşaqlar üçün orta, böyüklər üçün peşə təhsili təşkil etmək iqtidarındadır? Müharibələrdən və təqib olunmaqdan ehtiyat edənlər ilə yoxsulluqdan yaxa qurtarmaq istəyənlər arasında fərq qoymaq lazımdırmı?

“Frankfurter Allgemeıne Zeıtung” qəzetində bu mövzuda təhlil xarakterli maraqlı yazı dərc olunub. “İşıqlı və qaranlıq” sərlövhəli məqalənin müəllifi, almaniyalı jurnalist Yasper fon Altenbokum hesab edir ki, Almaniyada başlayan qarşılıqlı qınaq və təhqirlərlə dolu diskussiya qaçqınlara yalnız ziyan vurur. Məsələn, ölkə prezidenti Yoahim Qauk “işıqlı” və “qaranlıq” Almaniyadan danışır. Qaçqınlara kömək edənlər “işıqlı”, onlara etiraz edənlər isə “qaranlıq” Almaniyadır.

Yasper fon Altenbokum deyir: “Daha ideoloji mübahisələr yetər, konkret işlər görmək lazımdır”. O yazır: “Yolunu azan kəslərdən başqa heç kim “qaranlıq” Almaniyanın bir hissəsi olmaq istəmir. Buna görə də prezidentimizin “keyfiyyət nişanına” cavab verməsi və daha da “işıqlanması” üçün Almaniyanın özünü necə aparması barədə təkliflər yağır. İstirahət günləri bulvar qəzeti hər sortdan olan “məşhurların”, o cümlədən nazirlərin qaçqınlara kömək etmək çağırışlarını yerləşdirməklə, bunun nə dərəcədə təkəbbürlü mövqe olduğunu nümayiş etdirib. Sanki bu, kiməsə lazımdır! Onlara hələ də çatmayıb ki, almanların çoxuna heç bir çağırış - filan lazım deyil və artıq çoxdandır ki, onlar özləri bunu edirlər. Bəs ağıllı təkliflər eşidirikmi? Hələlik bütün bu çağırışlar öz vicdanını sakitləşdirməyə və “qaranlıqdakılardan” uzaqlaşmaya xidmət edir. Bunlar köməyə hazır olmağa, qaçqınlar üçün yeni tikililərə deyil, ideolojı pərakəndəliyə gətirib çıxarır. Amma hətta bu “işıqlı” mənzərəyə sığmasa belə mümkün olan hər şeyi etmək lazımdir. Daha çox mənzil tikmək, xüsusi məktəb proqramları hazırlamaq, siyasi sığınacaq almaq üçün ərizələrin baxılmasını sürətləndirmək lazımdır. Özü də mümkün qədər tez. Həm də Türingiyada olduğu kimi kiçik möcüzələr lazımdır. Burada Bodo Ramelovun hökuməti etiraf edib ki, Almaniyada pasportu olmayanları vətənə göndərmək lazımdır. Ürəyindən “Bəs niyə yalnız indi” sözlərini demək keçir. Bəlkə də məsələ bundadır ki, özünü “işıqlı” Almaniya adlandıran heç də hər şey parıldamır”.

Vüqar Seyıdov

AZƏRTAC-ın xüsusi müxbiri

Berlin