Bakı, 7 oktyabr, AZƏRTAC

2020-ci il sentyabrın 27-də 44 günlük müharibəyə başlayan ölkəmiz, xalqımız Ali Baş Komandan, Prezident İlham Əliyevin rəhbərliyi ilə yeni və şanlı tarix yazdı. Bu müharibə və Azərbaycanın uğurları haqqında hələ uzun illər danışılacaq. Həyata keçirilən nadir hərbi əməliyyatlar, ölkəmizin nümayiş etdirdiyi XXI əsrin müharibəsi modeli hərbi ekspertlərin, uğurlu müharibəni mümkün edən şəraitə gətirib çıxaran uzaqgörən siyasi–iqtisadi yol isə siyasətçilərin müzakirə mövzusu olacaq.

Vurğulamaq lazımdır ki, ölkəmiz bu müddət ərzində işğal olunmuş torpaqlar problemini sülh yolu ilə həll etmək istəyirdi. 30 ilə yaxın müddət ərzində BMT-nin Təhlükəsizlik Şurasının 4 qətnaməsi, o cümlədən BMT Baş Assambleyası, İslam Əməkdaşlıq Təşkilatı, Qoşulmama Hərəkatı, ATƏT, Avropa Şurası Parlament Assambleyası və Avropa Parlamenti tərəfindən qəbul edilən bir sıra qərarlar kağız üzərində qaldı. Problemin həlli ATƏT-in Minsk Qrupuna, boş bir quruma həvalə edilmişdi. Bu müddət ərzində ölkəmizi imitasiya xatirinə danışıqlar aparmağa çağırırdılar. Onlar bu danışıqların həmin vaxt mövcud olan status-kvonun qorunub saxlanılmasına xidmət edəcəyini düşünürdülər. Qısacası, Minsk qrupunun həmsədrlərinin fəaliyyəti birmənalı olaraq təcavüzkara xidmət edirdi. Sonra isə Ermənistanın yeni hakimiyyətinin məlum təxribat xarakterli bəyanatları danışıqları mənasız etdi. Düşmənin 2020-ci ilin iyul, avqust və sentyabr aylarında törətdiyi hərbi təxribatlar səbəbindən isə müharibə qaçılmaz oldu.

Bu fikirləri AZƏRTAC-a açıqlamasında Azərbaycan Sosial Demokrat Partiyasının sədri Araz Əlizadə söyləyib.

Araz Əlizadə deyib ki, mənfur qonşularımız torpaqlarımızı işğal etdikdən sonra beynəlxalq aləmdə təcavüzkar ölkəyə qarşı heç bir təzyiq göstərilmirdi. Ermənistan silahlı qüvvələrinin işğala son qoyması və Azərbaycan torpaqlarını tərk etməsi tələb olunmurdu. Əksinə, ölkəmizdən müəyyən güzəştlər tələb edilir və ona daim təzyiqlər göstərilirdi. 2016-cı ilin Aprel döyüşləri zamanı da həmin təzyiqlər var idi. Vətən müharibəsi dövründə isə bu təzyiqlər misli görünməmiş həddə çatdı. Həmin vaxtlar müəyyən ölkələr birmənalı olaraq Ermənistana dəstək göstərirdilər. Budur beynəlxalq aləmdə hökm sürən ikili standartların, müəyyən siyasətçilərin şəxsi maraqlarını ədalətdən üstün tutmalarının bariz nümunəsi...

“Hazırda torpaqlarımız işğaldan azad edilib, regionda sülh üçün çox gözəl zəmin yaradılıb, tamamilə yeni geosiyasi reallıq meydana çıxıb. Bu reallıq dövlətimizin başçısının müdrik siyasətinin nəticəsidir. Nəticə etibarilə hazırda Azərbaycan regionun aparıcı ölkəsidir. Əzəli və əbədi torpaqlarımızın azad edilməsi nəticəsində çox əlverişli iqtisadi layihələrin reallaşdırılması üçün şərait yaranıb. Bunlardan Şimal – Cənub, Şərq – Qərb nəqliyyat dəhlizi, Zəngəzur dəhlizini nümunə göstərmək olar. Vətən müharibəsindən sonra ölkəmizin nüfuzu daha da artıb, kimsə deyə bilməz ki, Azərbaycan öz torpaqlarını azad edə bilmək iqtidarında deyil. Ölkəmiz qalib ölkə, xalqımız qalib xalqdır. Haqq savaşımız dövründə xalqımız bütün dünyaya öz birliyini, ruh yüksəkliyini və vətənpərvərliyini nümayiş etdirdi. Xalqımız milli qürur hissi qazandı, öz milli mənliyini özünə qaytardı. Zəfərdən sonra ölkəmizin qarşısında yeni çağırışlar dayanır, müharibədən sonrakı bərpaetmə dövrü başlayıb, proses uğurla və sürətli şəkildə davam edir. İşğal dövründə erməni vandalları tərəfindən şəhərlərimiz, kəndlərimiz yerlə-yeksan edilib, tarixi, mədəni, dini abidələrimiz barbarcasına dağıdılıb, təbii resurslarımız talan olunub. Hazırda Prezident İlham Əliyevin rəhbərliyi altında həmin ərazilərdə bərpa və yenidənqurma işləri aparılır, otuz ildən sonra öz doğma torpaqlarına qayıdacaq insanlar üçün layiqli həyat səviyyəsinin təmin edilməsi istiqamətində addımlar atılır”, - deyə A.Əlizadə bildirib.

Partiya sədrinin sözlərinə görə, münaqişə zamanı Qarabağ probleminə öz laqeyd və ya təcavüzkarı dəstəkləyən mövqelərini nümayiş etdirən ölkələr Vətən müharibəsindən sonra təbii olaraq regionda öz nüfuzlarını və baş verən siyasi məsələlərə təsirlərini itiriblər. Nəticədə onlar regionda öz maraqlarını təmsil edə bilmirlər. Buna baxmayaraq, həmin ölkələr sülhün tam bərqərar olmasına töhfə vermək əvəzinə məntiqsiz olaraq təcavüzkar ölkəyə dəstək verməyə çalışırlar. Onlara iqtisadi və hərbi yardım göstərirlər. Beləliklə Ermənistanda revanş xülyası ilə yaşayan qüvvələrə dəstək verir və onsuz da millətçi və faşist ideologiyasının hökm sürdüyü həmin ölkədə müharibə ab-havası yaradırlar. Erməni xalqı başa düşür ki, bu, baş verəcəyi təqdirdə Ermənistanın sonu olacaq. Onların “böyük Ermənistan” və “Miatsum” kimi ideyaları puç oldu. Bu ölkə 30 ildə heç nəyə nail ola bilmədi və hətta müstəqilliyin başlıca elementlərindən belə özünü məhrum edib. Ermənistanın çıxış yolu ölkəmizlə sülh bağlamaqda və qonşu dövlətlərlə münasibətdə əsassız ərazi iddialarının yerinə qonşuluq və əməkdaşlıq yolunu seçməkdir. Həmçinin bu gün Ermənistanda revanş hisslərini oyatmağa çalışanlar bilməlidirlər ki, ölkəmizlə münasibətləri korlamaqdansa, regionda sülhün bərqərar olmasına töhfə vermək, yeni iqtisadi əməkdaşlıq üçün yaranmış şəraitdən istifadə edərək gələcək layihələrə qoşulmaq daha məqsədəuyğundur. Seçim onlarındır: ya təcavüzkar ölkəni silahlandırmaq, yardımlar daşımaq, işğaldan azad edilmiş torpaqlarımızla sərhəd ərazilərdə mənasız hərbi təlimlər keçirərək özlərini göstərmək, ya da qonşuluq münasibətləri yolunu seçib ölkəmizlə əməkdaşlıq etmək.