Bakı, 14 iyun, AZƏRTAC

Xeyirxahlıq etmək, əli dünyadan üzülməkdə olanların dadına yetmək, yardım göstərmək çox savab və humanist işdir. Bəs damarlarında axan qanı başqasına bağışlamaq, ömürlərə ömür calamaq, ətrafındakıları qayğı və nigarançılıqdan xilas etmək necə?

Əlbəttə, bunların hər biri alicənab və şərəfli işdir. Donor olmaq, ümidsiz vəziyyətdə olan xəstənin qəlbində ümid işığı yandırmaq, qana ehtiyacı olanların damarlarında döyünmək ikiqat şərəflidir.

AZƏRTAC-ın müxbiri bu sahədə fəallıq göstərən donorlarla görüşüb söhbət edib.

Şirxan Məmmədov ixtisasca hüquqşünas olsa da, çox maraqlı bir işlə - sənaye alpinizmi ilə məşğuldur. “Vertal” qrupunun tərkibində yüksəklikdə, hündür bina və obyektlərdə müəyyən tikinti və digər işləri yerinə yetirir. Şahdağ, Bazardüzü yüksəkliyindən tutmuş Savalan, Elbrus, Kazbek, Pamir dağlarının ən hündür nöqtələrinədək çox zirvələr dolaşıb. Amma ən böyük məmnunluq hissini öz qanının kiminsə damarında vurmağında, qan verməklə hansısa xəstənin yaşamasına dayaq durmaqda tapır.

-İş elə gətirib ki, yaxın qohumlarımız xəstələnəndə qana ehtiyac yarandı və zərurətdən qan verməli oldum. Həmin proses bir neçə dəfə təkrar olunanda mən bu işin faydasını anlamağa başladım. Artıq beş ildən çoxdur ki, donor fəaliyyəti göstərir və bundan məmnunluq duyuram, -deyə Şirxan söhbət açır. Mən təkcə qan deyil, həmçinin trombosit kütləsi verməyi də özümə borc bilirəm. Talassemiya xəstələri üçün bunun çox böyük əhəmiyyəti var.

Şirxan II+ qan qrupuna malikdir və ildə ən azı iki-üç dəfə B.Eyvazov adına Elmi-Tədqiqat Hematologiya və Transfuziologiya İnstitutuna üz tutur və qan verir. O, son illər burada həyata keçirilən tədbirlərdən, institutun tibb kollektivinin diqqət və qayğısından, xəstə və donorlara göstərilən münasibətdən də razılıq edir. Bu il 40 yaşı tamam olan donor deyir:

-“Layf” İctimai Birliyinin “Qəhrəman donor” layihəsinin təbliği ilə də məşğul olur, Aşura günü, Xocalı soyqırımı günü və digər qanvermə aksiyalarında iştirak edirəm. Ailə üzvlərim, yaxın və doğmalarım arasında da bunu təbliğ edir, ölkəmizdə donor mədəniyyəti formalaşdırmağa çalışıram. Bir neçə dəfə qan verərkən övladlarımı Mərkəzi Qan Bankına apararaq onlara bu missiyanın gərəkliyini aşılayıram. Hətta həyat yoldaşım Nailə, baldızım Xırdaxanım da könüllü olaraq qan veriblər.

Mətanət Məhərrəmova Qızıl Aypara Cəmiyyəti Sumqayıt şəhər bölməsinə rəhbərlik edir. Otuz ilə yaxındır ki, cəmiyyətdə çalışır. O, ilk dəfə donorluq fəaliyyətinə 2001-ci ildə başlayıb.

O da II+ qan qrupuna malikdir. Donorluq fəaliyyətinə başlamağı isə bir hadisə ilə bağlıdır:

-Əməliyyat zamanı qan itkisi nəticəsində bibim həyatını itirmişdi. Həmin hadisədən sonra qan vermək, necə deyərlər, qan verməklə can verməyə başladım. Bu, çox böyük məmnunluq və mənəvi rahatlıq hissidir. Biləndə ki, sənin verdiyin qan kiminsə həyata qovuşdurur, kiminsə qəlbində sevinc, üzündə təbəssüm yaradır, fərəh hissi keçirirsən. Dünyada bundan məhrəm, bundan fəxarətli nə ola bilər? Yaşayırsan və kiminsə yaşamağı üçün yardımçı olursan...

Onun rəhbərlik etdiyi bölmə hemofiliya və talassemiyadan əziyyət çəkən uşaqlara “Qan ver, yaşat” devizi altında keçirilən qanvermə aksiyalarında fəal iştirak edir.

Əsrin əvvəllərindən donorluq fəaliyyəti göstərən Mətanət Məhərrəmova bunları da söylədi:

-Qan vermək donorun özü üçün də sağlamlıqdır. Ona görə mən həmişə ətrafımda olanlar arasında bunu təbliğ edir və onları donor mədəniyyətinə yiyələnməyə çağırıram. İndiyə qədər 100-dən artıq könüllünü bu işə cəlb etmişik. Tez-tez Sumqayıtda müxtəlif müəssisə və təşkilatlarda qanvermə aksiyası keçirmişik. Bu ilin aprelində Sumqayıt Dövlət Universitetində təşkil etdiyimiz aksiya zamanı 150-dən çox könüllü qan verib. Mənimlə bir yerdə çalışan oğlum Şəhriyar da donorlar cərgəsinə qoşulub. Biz gərək unutmayaq ki, həyatda ən vacib və gərəkli missiyalarımızdan biri də başqalarının yaşaması üçün imkanımız daxilində olanı, əlimizdən gələni etməkdir.