Vəfa borcu
Bakı, 12 may, AZƏRTAC
Onu hospitalda qəbul etmək istəmirdilər, amma o inadından dönmək istəmir, Vətənin ağır günündə könüllü kimi yaralılara qulluq etmək, hansısa bir işin qulpundan yapışmaq istəyirdi. Orta məktəbi bu il bitirmiş qız uşağı başqa nə edə bilərdi?
Həmin il o, 2 nömrəli Bakı Baza Tibb Kollecinə qəbul olunmuşdu, qeydiyyatdan da keçmişdi. Lakin dərslər ərəfəsində Vətən müharibəsinin başlaması onu Bakıya yox, qonşu Füzuli rayonunun Böyük Bəhmənli kəndindəki hərbi hospitala gətirmişdi. Beyləqan rayonunun Əmirzeyidli kəndində yaşayan valideynləri nə qədər təkid etsələr də, Vəfanı inadından döndərə bilməmişdilər.
AZƏRTAC-ın müxbiri Vətən müharibəsində yaralılara könüllü kimi xidmət göstərmiş Vəfa Rüstəmova ilə 12 May - Beynəlxalq Tibb Bacısı Günü ərəfəsində görüşüb, söhbət edib. O, xəyalən həmin günlərə qayıdaraq deyib: “Çox ağır günlər idi. İndi də xatırlayanda tüklərim biz-biz olur, bədənim uçum-uçum uçunur. İki aya yaxın davam edən həmin günlərdə nələr görmədim? İki ayağını itirən, bir ayağı, bir gözündən məhrum olan, bir qolu, bir ayağı minaya düşən kim... Yaralıların sayı çox idi, bəzilərinin kimliyi bilinmirdi. Nə qədər ağır olsa da, özümü auditoriyada heç cür təsəvvür edə bilmirdim. Təkidli xahişimi nəzərə alıb, mənə əvvəlcə hospitalda nisbətən yüngül şöbələrin birində çalışmağı təklif etdilər. Lakin mən ən ağır reanimasiya şöbəsində fəaliyyətə başladım. Tibb işçisi kimi ilk sınağım məhz həmin günlərdə oldu. Əlimdən gələn nə varsa, hamısını edirdim - yaralı əsgərlərin üz-gözünün qanını silir, lazım gələndə sarğısını dəyişir, təxliyəyə kömək edirdim...”
Vəfa Vətən müharibəsi bitənə, hospitaldan sonuncu yaralı buraxılana qədər gələcək peşəsinin “baş məşqini” keçib. Həmin vaxt koronavirus pandemiyası tüğyan etdiyindən təhsil ocaqları onlayn fəaliyyət göstərirdi. Vəfa isə yalnız Zəfərdən sonra onlayn olaraq dərslərə qoşula bilir. Tədris ocağında göstərdiyi fədakarlığı, peşəsinə qaynar nöqtədə işləməklə başlamasını nəzərə alaraq ona güzəşt edirlər. Bir neçə ay sonra - təhsil müəssisələrinin fəaliyyəti nisbətən bərpa olunanda kollecə gələn Vəfanı əsl qəhrəman kimi qarşılayıblar.
2023-cü ilin yayında o, kolleci bitirərək öz arzusu ilə Füzuli Müalicə Diaqnostika Mərkəzinə üz tutub. Bir vaxt hərbi hospital kimi fəaliyyət göstərən həmin müəssisə ona çox doğmadır. Böyük Bəhmənli kəndində yerləşən tibb ocağında bir vaxt “əmək fəaliyyətinə” başlayıb. İndi isə onun adına əmək kitabçası açılıb. Hazırda Terapiya şöbəsində tibb bacısı işləyir. Şöbənin müdiri Fəridə Vəliyeva və həkim-terapevt Nuranə Abbaszadə onun işgüzarlığından, xəstələrə olan münasibətindən ağzıdolusu danışırlar. Özü də işindən razıdır. Sevdiyi peşə, ürəyincə olan işlə məşğul olmaq həmişə sevinc gətirir. Gənc tibb işçisi Vətən qarşısındakı övladlıq borcunu ləyaqətlə yerinə yetirdiyi kimi, indi də şəfa tapmaq ümidi ilə tibb müəssisəsinə pənah gətirənlərə şəfqət bacısı kimi qayğıkeşliklə və xeyirxah duyğularla yardım göstərir. O, həkim təyinatına uyğun olaraq xəstələrin dava-dərmanları vaxtında qəbul etməsinə nəzarət edir, sistem köçürür, sarğını dəyişir və onların sağlamlıq vəziyyətindəki dəyişiklikləri gündəlik olaraq izləyir.
Bu yaxınlarda onun həyatında daha əlamətdar bir hadisə də baş verib. Həmin xəstəxanada qeydiyyatçı işləyən Turalla nişanlanıb. Tibb müəssisəsində bir-birinə könül verən gənclər gələn ay ailə həyatı quracaqlar. Vəfanı tanıyanlar ailə həyatı qurandan sonra da onun öz işini, peşəsini və borcunu yüksək səviyyədə yerinə yetirəcəyinə inanırlar.
Bölmənin digər xəbərləri
