Bakı, 13 may, AZƏRTAC

Hər bir xalqın tarixində öz fövqəltəbii bacarıqları ilə fenomen olmağı bacaran, bütün çətinliklərə sinə gərib xalqını, millətini arxasınca parlaq gələcəyə aparan böyük şəxsiyyətlər, dahi liderləri var. Ümummilli Lider Heydər Əliyev də məhz elə uzaqgörən siyasətçilərdən biridir. Ulu Öndər bütün sahələrdə milli dirçəlişimizin memarı olub, problemlər, çətinliklər burulğanında ağır zərbə alan ölkəmizi öz müdrikliyi, təmkini və düşünülmüş siyasəti ilə atdığı möhkəm təməllərlə ayaqda saxlaya bilib.

Ulu Öndər Azərbaycanda rəhbər olduğu müddətdə bütün sahələrdə olduğu kimi ekoloji problemlərin həlli məsələlərini də daim diqqət mərkəzində saxlayıb. Dahi rəhbər ekoloji vəziyyətin yaxşılaşdırılması, eləcə də təbii sərvətlərdən səmərəli istifadə məsələlərinə xüsusi qayğı ilə yanaşıb, onun hakimiyyəti illərində ölkəmizdə ətraf mühitin mühafizəsi sahəsində ekoloji siyasət yeni vüsət alıb və formalaşmağa başlayıb. Heydər Əliyev hərtərəfli biliyə və savada malik, bütün sahələrdə inkişaf strategiyasını cızmaq qabiliyyəti olan, problemlərin həlli yolunu asan tapa bilən bir siyasətçi idi. Təsadüfi deyil ki, onun bu uzaqgörənliyi sayəsində müstəqillik illərindən bünövrəsi sarsılmaz sütunlarla qoyulan Azərbaycan gündən-günə daha əmin addımlarla parlaq gələcəyə doğru yüksəlir. Heç bir kənar müdaxilə həmin möhkəm təməli tərpətmək gücünə malik deyil.

Bunu AZƏRTAC-a ekologiya və təbii sərvətlər nazirinin müşaviri Firdovsi Əliyev deyib.

Heydər Əliyevin öz işində ciddi, tələbkar biri olsa da, sadəliyi, səmimiliyi ilə də hər kəsin qəlbində taxt qurduğunu deyən F.Əliyev bildirib ki, Ulu Öndəri tanıyan, onunla ünsiyyətdə olan hər kəsin qəlbində bu böyük tarixi şəxsiyyətlə əlaqədar unudulmaz xatirələr var. O elə nadir simalardan idi ki, öz dünyagörüşü, dərin və əhatəli biliyi, yüksək mədəniyyəti ilə diqqəti cəlb edir, ətrafında olanların böyük rəğbətini qazanırdı.

Nazir müşaviri fikirlərinə davam edərək deyib: “Vaxtilə Bakı Dövlət Universitetində Ulu Öndərlə bir yerdə təhsil almış atam Şahmirzə Əliyev hər zaman ümumxalq məhəbbəti qazanmış böyük şəxsiyyət haqqında öz xatirələrini bizimlə bölüşərdi. Deyərdi ki, Heydər Əliyevin bir tələbə yoldaşı kimi xoşladığımız ən yüksək keyfiyyəti təvazökarlığı idi, çox sadə, mehriban insan idi. Tələbə yoldaşlarını sevir, onlara qayğı göstərir, müəllimlərə xüsusi hörmətlə yanaşırdı. O öz müsbət keyfiyyətlərinə görə, digərlərindən fərqlənirdi. Heydər Əliyev müxtəlif situasiyalarda həddən artıq təmkinli davranışları ilə seçilirdi. Nəyi harada və necə deməli olduğunu, sözünün həddini bilən biri idi. Onun böyük, görkəmli bir şəxsiyyət olacağı elə o vaxtdan bəlli idi. Atam danışırdı ki, universitetdə təhsil aldıqları illərdə hüquq-mühafizə və digər dövlət orqanlarında işləyən gənc qulluqçuların əksəriyyəti tarix fakültəsində təhsil alırdılar. Həmin tələbələr bir qayda olaraq dərsə zər paqonlu formada gələr, qulluq mövqeləri ilə bağlı müəyyən üstünlüklər əldə etməyə can atardılar. Heydər Əliyev isə bu cür imtiyazların heç birindən istifadə etməzdi. Dərslərə mülki geyimdə gələn Heydər Əliyev öz biliyi, səriştəsi hesabına təhsildə birinci olmağa çalışardı. Yüksək mədəniyyət və intellekt sahibi olduğu kənardan belə nəzərə çarpırdı. Həddən artıq ciddi olsa da, bəzən zarafat etməyi də xoşlayırdı.

Atam Şahmirzə müəllim Heydər Əliyevlə bağlı bir xatirəni dönə-dönə danışmaqdan yorulmurdu. Deyirdi ki, müəllimləri Ömər Osmanlı dərsdə Leninlə bağlı bir fikir səsləndiribmiş. Tələbələrdən biri universitetdə partiya təşkilatının katibi Əjdər İbrahimova bu barədə xəbərçilik edibmiş. Bundan sonra həmin fikri səsləndirən müəllimə qarşı güclü təzyiqlər başlayıb. İş o yerə çatıb ki, hətta müəllimlərinin həyatı təhlükə altında olub. Belə bir məqamda Ömər Osmanlının dadına Heydər Əliyev çatıb. O, müəllimlərini müdafiə edərək təhlükədən qurtarıb.

Atam deyərdi ki, onlar Heydər Əliyevdən işi ilə bağlı heç nə soruşmazdılar. Yalnız onu bilirlərmiş ki, intizamlı bir işçi kimi öz vəzifəsini vicdanla yerinə yetirir.

Atam hər zaman onu xoş xatirələrdə xatırlayardı. Yadımdan çıxmayan bir sözü var idi: Heydər Əliyev sonradan dahi olmamışdı, o, elə dahi doğulmuşdu...”.