Bakı, 5 yanvar (AZƏRTAC). Xalçaçı rəssam hacı Eldar Mikayılzadə ümummilli lider, müasir müstəqil dövlətimizin memarı və qurucusu Heydər Əliyevin xatirəsinə ithaf edilmiş möhtəşəm xalça toxumuşdur.

Xalçaçı rəssam hacı Eldar Mikayılzadə AZƏRTAC-a müsahibəsində bildirmişdir ki, ulu öndər Heydər Əliyev Azərbaycan xalqının milli mədəniyyətinə, onun tarixi qaynaqlarına həmişə böyük diqqətlə yanaşmışdır. Eyni zamanda, mədəniyyət və incəsənət xadimlərinin yaradıcı axtarışlarına mənəvi dayaq olmaq ulu öndərin həyatının əsas məqsədinə çevrilmişdir.

Ulu öndər Heydər Əliyev ilə ilk tanışlığının 1983-cü ildə Xalça sənəti üzrə I Beynəlxalq simpoziumda olduğunu deyən müəllif bildirmişdir ki, yaradıcılığında ümummilli liderimizin obrazına dəfələrlə müraciət etmişdir.

Ümummilli liderin dəstəyi ilə bir qrup tələbə ilə birlikdə Leninqrada (indiki Sankt-Peterburq) oxumağa göndərilmiş Eldar Mikayılzadə ulu öndər Heydər Əliyevin böyük qayğısını daim öz üzərində hiss etdiyini vurğulamış və bunu heç vaxt unutmayacağını demişdir.

“Kəhkəşan” adlanan, 2 metr eni və 2,14 metr uzunluğu olan bu xalça bir il qırx gün ərzində yun və ipək saplardan toxunmuşdur. Xalçanın toxunuşunda, həmçinin qızıl və qiymətli daşlardan istifadə edilmişdir. Xalçanın üzərindəki daşlar dörd rəngdədir. Bu sənət nümunəsinin ərsəyə gəlməsində 725 qızıl daş (hərəsi 1,5 qram) işlədilmişdir. Ümumilikdə xalça toxunuşu zamanı 1100 qram qızıl sərf edilmişdir. Əsas mahiyyəti kəhkəşanda bürcləri və onunla əlaqəli elementləri göstərməkdən ibarət olan xalça boyu tünd haşiyədə Şumer və Babildən gəlmə 39 bürc və hazırda bütün dünyada tətbiq edilən 12 bürc təsvir olunmuşdur.

Rəssam qeyri-adi xalçanın yaratmaq ideyasını belə izah etmişdir ki, tarixdə bu cür xalça ilk dəfə Sasani dövlətində (təqribən VII əsrin I yarısında) toxunulmuş və hökmdar Xosrov Pərvizin sarayını bəzəmişdir. Sonra Xəlifə Ömərin sərkərdələri qoşunla İrana daxil olduqları zaman onların arasında bu qənimət üstündə ixtilaf düşmüşdür. Nəticədə 35-ə yaxın sərkərdə vəziyyətdən yeganə çıxış yolu kimi misli-bərabəri olmayan bu sənət əsərini kəsib öz aralarında bölüşmək qərarına gəlmişlər. Bu barədə bir çox mənbələrdə məlumat vardır. Həmçinin İslam salnaməçisi Təbəri də bu faktı qeyd etmişdir.