Bakı, 16 noyabr, AZƏRTAC

Fransa Senatının Azərbaycan əleyhinə qəbul etdiyi qətnamə rəsmi Parisin ölkəmizə qarşı uzun illərdən bəri həyata keçirdiyi qərəzli siyasətin, böhtan və qarayaxma kampaniyasının tərkib hissəsidir. Sözügedən qətnamədə Azərbaycana münasibətdə “təcavüzkar” sözünün işlədilməsi isə bəşər tarixində nadir hallarda rast gəlinən simasızlığın bariz nümunələrindən biridir. Ona görə “nümunələrindən biri” deyirəm ki, belə yalan və saxta məlumatlarla pərdələnmiş riyakarlıq nümunələrinə, əsasən Fransa tarixində rast gəlmək mümkündür.

Bu fikirləri AZƏRTAC-a açıqlamasında siyasi ekspert Elçin Mirzəbəyli söyləyib.

E.Mirzəbəyli bildirib ki, Fransanın təcavüzkar siyasətinin tarixi XVI əsrdən başlayır və bu gün də davam etməkdədir. Hələ 1541-1943-cü illərdə fransızlar Lavrentiya hövzəsinin, 1589-1999-cu illərdə Floridanın, 1555-1560-cı illərdə Braziliyanın yerli sakinlərini kütləvi şəkildə qətlə yetirərək, həmin əraziləri qəsb ediblər.

“XVII əsrin əvvəllərindən başlayaraq fransızlar Şimali Amerikanı işğal ediblər. 1663-cü ildə Kanada bütövlükdə Fransa səltənətinə daxil edilib. XVII əsrin 30-cu illərində Qvadelupa, Martinika və Haitinin bir hissəsi işğal olunub. Yerli əhalinin böyük əksəriyyəti qətlə yetirilib, Avropanın və Amerikanın qul bazarlarında satılıb. Afrika da XVII əsrdən etibarən fransızların işğalına məruz qalıb. Yerli əhali zorla digər fransız koloniyalarına köçürülüb və məcburi əməyə məruz qalıb.

1830-cu ildə Əlcəzairin işğalı ilə nəticələnən döyüşlərdə təcavüzkar Fransa hərbi birləşmələri tərəfindən on minlərlə əlcəzairli qətlə yetirilib. Fransızlar eyni qətliamları 1831-ci ildə Tunisdə, 1839-70-ci illərdə Qabonda, 1842-ci ildə Fil Dişi Sahilində, 1854-cü ildə Seneqalda həyata keçiriblər. 1842-ci ildə Sakit okeandakı Markiz adalarını, 1867-ci ildə Cənubi Vyetnamı (Koxinxin)1863-cü ildə Kambocanı, 1885-ci ildə Mərkəzi və Şimali Vyetnamı, Madaqaskar adalarını, 1880-90-cı illərdə Konqo, Nigeriya, Ubanqi, Şari, Çad gölü sahilləri, Sudan və Mərakeşi işğal ediblər. 1895-1904-cü illərdə Seneqal, Qvineya, Sudan və s. Qərbi Fransa Afrikası, Qabon, Orta Konqo, Ubanqi-Şari, Çad isə Ekvatorial Fransa Afrikası general-qubernatorluğu altında birləşdirilib”.

Siyasi ekspert qeyd edib ki, Birinci Dünya müharibəsi ərəfəsində Əlcəzair, Mərakeş, Tunis, Madaqaskar, Reyunon, Somali, Koxinxin, Kamboca, Annam, Tonkiy, Laos, Qvadelupa, Martinka, Qviana, Sen-Pyer, Mikelon, Polineziya, Yeni Kaledoniya, Yeni Qebrid adaları Fransanın müstəmləkəsi olub. Birinci Dünya müharibəsindən sonra Fransaya məxsus qəsb edilmiş ərazilərə Toqo, Kamerun, Siriya və Livan da əlavə olunub. 1920-30-cu illərdə Suriya və Mərakeşdə başlayan milli azadlıq hərəkatları zamanı on minlərlə dinc insan fransız hərbi birləşmələri tərəfindən qətlə yetirilib.

İkinci dünya müharibəsindən sonra, 1954-cü ilə kimi Fransa koloniyalarının bir hissəsi öz müstəqilliklərini əldə ediblər. Lakin1954-58-ci illərdə Əlcəzairin milli azadlıq hərəkatında fransızlar tərəfindən 300 mindən artıq dinc sakin, o cümlədən qadın və uşaq qətlə yetirilib, Əlcəzair xalqına qarşı amansız soyqırımı siyasəti həyata keçirilib. Fransanın qanlı müstəmləkəçi siması isə, hətta XX əsrin sonlarında da öz simasını dəyişməyib. Fransa ordusunun və muzdlulardan ibarət dəstələrinin Ruandada törətdiyi qətliamlar buna sübutdur.

E.Mirzəbəyli diqqətə çatdırıb ki, “İnsan hüquq və azadlıqları”ndan, “demokratiya”dan, “xalqların öz müqəddəratlarını təyinetmə hüququ”ndan dəm vuran Fransa hələ də müstəmləkəçi ölkədir. Müasir Fransanın az qala bütün dünya okeanlarına “səpələnmiş” de-fakto müstəmləkələrinin ərazisi 560 min kvadrat kilometr təşkil edir və müstəmləkələrdə müasir Ermənistanın əhalisindən daha çox insan - 3 milyon nəfər yaşayır. Karib dənizindəki Qvadelupa və Martinika adalar silsiləsi, Atlantik okeanının Cənubi Amerikaya yaxın ərazisində yerləşən Qviana, Sen-Marten, Sen-Bartelemi, Sen-Pyer və Mikelon, Hind okeanındakı Renyunon və Mayotta, Sakit okeandakı 130 kiçik adadan ibarət Fransuz Polinzeyası, eləcə də Uollis və Futuna, Yeni Kalledoniya hələ də “sivil”, “demokratik” Fransanın müstəmləkələri sayılırlar və məsələnin maraqlı tərəfi həm də buradadır ki, sözügedən ərazilər Avropa İttifaqına daxil deyillər və Fransa Aİ-nin hüquqi sisteminə zidd bütün oyunlarını bu müstəmləkə-adaların üzərindən həyata keçirir.

“Azərbaycana qarşı həyasızcasına heç bir əsası olmayan iddialar irəli sürən Fransa 1831-ci ildən bu günə kimi soyqırım cinayətlərinin, qətliamların əsas icraçısı olan muzdlulardan ibarət ordu saxlayır. Hazırda Fransanın müzdlulardan ibarət “Fransız Xarici Legionu”nda 140 ölkənin təmsilçisi var. Xarici legion Fransa ordusunun yeganə hərbi birləşməsidir ki, muzdlular xidmətə qəbul edilərkən Fransaya deyil, legiona sədaqət andı içirlər. Bu da onların Fransa vətəndaşı olmaması ilə izah edilsə də, əslində başqa səbəbləri var. Çünki Fransaya and içən hərbçilər ölkənin konstitusiyasının prinsiplərini qorumağa borcludurlar. Amma “legiona and içənlər”in belə bir öhdəliyi yoxdur və bu səbəbdən də Fransanın muzdlu legionundan ən ağır müharibə cinayətlərində istifadə olunur.

Yarandığı gündən Fransız Xarici Legionunda yüz minlərlə muzdlu xidmət keçib və bu günə qədər Fransanın müstəmləkələrində həyata keçirilən qanlı əməliyyatlarda 40 mindən artıq itki verib. Fransa muzdlularının qanlı və amansız cinayətləri Əlcəzair, Mərakeş, Tunis, Madaqaskar, Qərbi Afrika, Mərkəzi Afrika, Ruanda, Zair, Qabon, Somali, Konqo, Kamboca kimi ölkələrdə indiyədək unudulmayıb. Elə indinin özündə də Fransa özü üçün həssas olan regionlarda - Yuxarı Korsika, Fransız Qvianası və Mayottada muzdlulardan ibarət xüsusi hərbi birləşmələr saxlayır. Bax, budur Fransanın gerçək siması”, - deyə Elçin Mirzəbəyli vurğulayıb.

Onun sözlərinə görə, belə bir ölkənin parlamentinin Azərbaycana qarşı saxta ittihamlarla dolu qətnamə qəbul etməsi bir daha sübuta yetirir ki, Fransanın qanlı və riyakar siması dəyişməyib, dəyişməsi də mümkün deyil. Belə olduğu təqdirdə, Fransa heç bir halda Azərbaycan-Ermənistan münasibətlərinin tənzimlənməsi prosesində iştirak edə bilməz və bu ölkə ilə bütün münasibətlərə son qoyulmalıdır.