Berlin, 17 fevral (AZƏRTAC). Bu günlərdə Yerevanda meydana təzəcə çıxmış növbəti “analitik” erməni jurnalistlər üçün mətbuat konfransı keçirmişdir. Armen Aqayan adlı birisi həmvətənlərinə demişdir ki, Ermənistan Prezidenti “Dağlıq Qarabağ Respublikasının” (?!) 5 rayonunu Azərbaycana verməyi planlaşdırır. Vətəndaş Aqayan öz prezidentinin planlarını açıqlayaraq demişdir: “Ermənistan Prezidentinin planına bu rayonları qaytarmaqla yanaşı, referendumdan sonra Kəlbəcəri Şaumyana dəyişmək də daxildir. Plana görə, Laçın dəhlizi Ermənistanda qalacaq, Bakı isə Dağlıq Qarabağın müstəqilliyini tanıyacaqdır”.

İlk növbədə, sıravi erməninin danışıqlar prosesinin təfsilatından və prezidentinin planından xəbərdar olması diqqəti cəlb edir və gülüş doğurur. Adətən, böhranlı vəziyyətlərdə, cəmiyyətdə əsəbilik, təşviş, üzücü qeyri-müəyyənlik hökm sürəndə şayiələr baş alıb gedir. Sosioloqlar bu halı, adətən, böhranlar, müharibələr, texnogen xarakterli qəzalar və digər fəlakətlər zamanı müşahidə edirlər. Erməni politoloqunun Serj Sarkisyanın gizli planını açıqlamasını bu cür sosio-psixoloji amillərin insan təfəkkürünə təsirinin ayağına yazmaq olar.

Hər halda “Sarkisyanın planı”nın mahiyyətini “gələcəyi görən” Aqayanın qəhvə falı əsasında anlamağa çalışaq. 5 rayonun qeyd-şırtsiz azad edilməsi, görünür Ermənistanda artıq heç kimdə şübhə doğurmur. Bu, yaxşı haldır. Ancaq müvəqqəti işğal olunmuş Kəlbəcərin Goranboy rayonunun cənub hussəsinə (çox güman ki, Aqayan bölünmüş Azərbaycanın rəmzi sayılan Gülüstan qalasının yerləşdiyi Vətənimizin bu guşəni Aqayan ermənilərin sevimli terroçusunun adı ilə çağırır) dəyişdirilməsi təzə məsələdir. Ümumiyyətlə, qeyd etmək lazımdır ki, erməni cəmiyyətində “dahi” fikirlər elə qeyri-adi sürət və tezliklə yaranır ki, Azərbaycanda onları izləməyə macal tapmırlar. Bu dəfə beynəlxalq aləmdə Azərbaycan ərazisi kimi tanınan bir rayonun ikinci belə rayona dəyişdirilməsi ideyası səsləndirilmişdir. Özü də, fikir verin, bu cür “sərfəli” təklifi qüdrətlənən Azərbaycana zəifləyən Ermənistan verir. Azərbaycanda bu cür “sərfəli” təklifi, görəsən, niyə görmürlər?!

Neçənci dəfədir ki, ermənilərin özgə torpaqlarını başqalarının hesabına ələ keçirməyə cəhd göstərməsinin şahidi oluruq. Cənablar, özgələrin oğurlanmış malı ilə mübadilə aparmaq olmaz. Oğurlanmış malı yenidən sahibinə satmaq yox, qaytarmaq və üzr istəmək lazımdır. Kəlbəcərdə bu gün erməni qoşunlarının olmasına gəldikdə isə, işğalçıların aqibəti hamıya məlumdur - onlar ya özləri gedir, ya da qovulurlar.

Hələ yaxşı ki, qalan rayonları bizə qeyd-şərtsiz qaytarmağı təklif edirlər və məsələn, Ağdamın əvəzinə Şahdəniz, Cəbrayılın əvəzinə Azəri-Çıraq-Günəşli yataqlarını, Füzulinin əvəzinə Səngəçalı, qalan rayonların əvəzinə isə neft-qaz kəmərlərinin keçdiyi əraziləri istəmirlər. Bu cür təvazökarlığı qiymətləndirməmək mümkün deyil!

Ümumiyyətlə, qonşularımızın hiyləgərliyinə heyran olmamaq mümkün deyildir. Onlar Dağlıq Qarabağı da özlərində saxlamaq, Laçını, üstəlik Goranboyu da almaq, əvəzində isə Kəlbəcəri bizə qaytarmaq istəyirlər. Onların bu rayonu hər tərəfdən necə məharətlə əhatəyə almasını və gələcəkdə növbəti esklava çevirməyə çalışmasını görməmək üçün gərək kor olasan. Dağlıq Qarabağın, Laçının və Goranboyun Ermənistanın əlinə keçəndən sonra Kəlbəcərin, - rayonun şimalındakı keçilməz Murovdağ silsiləsini nəzərə almasaq,- Azərbaycandan tamamilə ayrı düşdüyünü (“sadəlövh azərbaycanlılardan” xəbərsiz) görmək üçün fiziki xəritəyə baxmaq kifayətdir. Ustalıqla qurulmuşdur, deyilmi? Görəsən, nə əcəb həmən o, Aqayanın ağlına gəlməyib ki, Azərbaycana Qubadlını, Zəngilanı və Cəbrayılı … Füzulinin əvəzinə qaytarmağı təklif etsin ki, üç rayonun azad edilməsinin mənası itsin?!

Ümumiyyətlə, erməni “strateqləri”nin Azərbaycan xəritəsini şahmat qaydasında yenidən çəkmək arzusunu sezməmək çətindir. Ancaq axırda, deyəsən, öz tələlərinə özləri düşəcəklər.

Ermənistan silahlı qüvvələri Azərbaycanın işğal olunmuş 20 faiz ərazisindən tamamilə və həmişəlik getməli olacaqlar. Xüsusi olaraq Aqayanın diqqətinə çatdıraq ki, əks halda, Azərbaycan bu gün Ermənistanla sülh danışıqları aparmazdı. Yəqin ki, Sarkisyanın möhtəşəm planlarını öyrənmək istəyən Aqayan qəhvə falını düzgün açmamışdır.

Vüqar Seyidov

AZƏRTAC-ın xüsusi müxbiri

Berlin