Bakı, 21 oktyabr, AZƏRTAC

Polkovnik Rahim Əliyev hər qarışını əziz bildiyi, canından daha çox sevdiyi Azərbaycan uğrunda həyatını fəda etdi. 2018-ci il yanvarın 20-də ordumuz tərəfindən aparılan döyüş tapşırığını yerinə yetirən zaman silah yoldaşlarını xilas edərkən şəhid oldu.

AZƏRTAC xəbər verir ki, Rahim Əliyev 1992-ci ildən Azərbaycan ordusunda xidmət edirdi. Birinci Qarabağ müharibəsində, ayrı-ayrı vaxtlarda cəbhə bölgələrində, Lələtəpə döyüşlərində həyatını fəda etmişdi vətən torpaqlarına… O, düz 26 il Vətən keşiyini çəkdi…

Rahim Əliyev 1992-1994-cü illərdə “N” sаylı hərbi hissənin tərkibində Аğdаm, Qubadlı, Kəlbəcər, Ağdərə, Füzuli rayonları uğrunda gedən döyüşlərdə iştirak еdib. Ağdamın Cəvahirli kəndində istehkamçılar üçün təlim yeri yaradıb.

Rahim Azərbaycan ordusunun ilk mühəndis-istehkamçılarından biri olub. “Batalyonun ən savadlı və ən etibarlı zabitlərindən idi” deyirlər döyüş yoldaşları... Ağdərədən tutmuş Füzuliyə qədər neçə-neçə əməliyyatlarda iştirak edib, ölümün pəncəsindən sağ çıxmışdı. İllər sonra Lələtəpə döyüşlərində iştirak etdi. Həmin döyüşlərdən sonra Rahim çox dəyişmişdi. Soruşanda deyirdi ki, Birinci Qarabağ savaşında mən gənc idim, ancaq Aprel döyüşlərində gənclərin gözlərimin qarşısında həyatını itirdiyini görmək çox çətindir. Həmişə deyirdi ki, “Biz hərbçilər ölümü qucağımızda gəzdiririk”.

Rahim ixtisasının peşəkarı idi. Ona orduda istehkamın “Dədə Qorqud”u, atası deyirdilər. Hətta gecənin bir yarısı bəzən gənc istehkamçılar zəng edib hansısa minanın hər hansı bir detalını soruşurdular, Rahim də onları səbirlə, təmkinlə başa salırdı. Rahim həm də müəllim idi. Bu gün onun yetişdirdiyi və silahdaşı olan zabitlər Azərbaycan Ordusu sıralarında xidmət edir.

Rahim təbiəti çox sevirdi. Şəhərin qələbəliyi onu sıxırdı. Təqaüdə çıxanda doğma Lənkərana getməyin xəyalını qururdu. Lənkəran onun üçün həm də Həzi Aslanov idi. Sovet İttifaqı Qəhrəmanı, general Həzi Aslanovla həmyerli olması ilə qürur duyurdu.

O, Qarabağ vurğunu idi. Həmişə deyirdi ki, İsveçrənin təbiətinə gözəl deyənlər Qarabağı görməyənlərdir.

Çox yardımsevər insan idi, tanımadığı insanların dərdinə yanırdı. İşinə bağlı olduğu qədər ailəsinə, övladlarına da böyük məhəbbətlə yanaşırdı. Qızı Dilbərin həkim olmasını çox istəyirdi. Hətta ağ xalat da almışdı ona. “Qızımın ilk ağ xalatını mən aldım” demişdi onu qızına hədiyyə edərkən. Dilbər də çalışdı və Tibb Universitetinə qəbul oldu, atasının aldığı ağ xalatı geyindi. Oğlu Tamerlan isə atasının işini davam etdirmək üçün Azərbaycan Texniki Universitetinin silah mühəndisliyi ixtisasını seçdi. Çox təəssüf ki, Rahim bunları görə bilmədi.

Azərbaycanın ordu quruculuğunda çox böyük xidmətləri olduğu üçün Rahim istər ordu, istərsə də ölkə rəhbərliyi tərəfindən müxtəlif tarixlərdə təltiflərə layiq görülmüşdü. 2003-cü ildə “Qüsursuz хidmətə görə” 3-cü dərəcəli, “Аzərbаycаn Silаhlı Qüvvələrinin yаrаnmаsının 10 illiyi yubilеyi”, 2008-ci ildə “Аzərbаycаn Silаhlı Qüvvələrinin yаrаnmаsının 90 illiyi yubileyi”, 2009-cu ildə “İgidliyə görə”, “Qüsursuz xidmətə görə” 2-ci dərəcəli, 2011-ci ildə “Аzərbаycаn Respublikası Silаhlı Qüvvələri veteran”, 2012-ci ildə “Qüsursuz xidmətə görə” 1-ci dərəcəli, 2013-cü ildə “Аzərbаycаn Silаhlı Qüvvələrinin yаrаnmаsının 95 illiyi yubileyi” mеdаllаrı ilə təltif оlunub.

Sağlığında “İgidliyə görə” medalı ilə təltif edilən Rahim, Aprel döyüşlərində fəal iştirakına görə Prezident İlham Əliyev tərəfindən “Vətən uğrunda” medalı ilə təltif edilmişdi.

Oktyabrın 18-də ailəsi növbəti dəfə doğum gününü Rahimsiz qeyd etdi. Lakin bu dəfə Rahimin doğum günündə başqa bir təntənə var idi. Vaxtilə döyüşdüyü ərazilərdə artıq Azərbaycan bayrağı dalğalanırdı. Rahim Əliyev böyük Qələbəni görə bilməsə də, Zəfərə gedən yolun təməlini qoyanlardan biri idi...