Adana, 2 noyabr, AZƏRTAC

Fransanın Azərbaycan və Türkiyəyə qarşı qərəzli, ermənipərəst mövqeyi, Parisdə bütün beynəlxalq normalara zidd olaraq diplomatik missiyamıza qarşı zorakılığın törədilməsinə göz yumulması erməni vəhşiliyini, bu toplumdan zaman-zaman türk düşmənçiliyi üçün vasitə olaraq istifadə edildiyini daha da göstərir. Erməni lobbisi məhz Fransa kimi tərəflərin dəstəyi əsasında türk-müsəlman düşmənçiliyinə həvəslənir və beynəlxalq səviyyəli cinayətlərinə ara vermirlər.

AZƏRTAC xəbər verir ki, tarixdə yaşananların ən böyük şahidi torpaq və insan yaddaşıdır. Bəli, təxminən yüz il əvvəlki tarixdə “Erməni-fransız mehribanlığı”nın nə qədər təhlükəli və amansız tendensiya olduğunu sübut edən faktlar tükənməzdir. Azərbaycan və Türkiyədəki türklərin uyuduğu kütləvi məzarlıqlar, zaman-zaman yaddaşlardan bir-birinə ötürülən soyqırımı xatirələri bu cinayətləri təsdiq edən təkzibolunmaz faktlardır. Arxiv sənədlərini də bu sıraya əlavə etsək, qarşımızda dəhşətli mənzərə yaranır.

Ermənilərin Azərbaycanda olduğu kimi, Anadoluda da törətdikləri kütləvi qırğınların izinə indi də Türkiyənin bir çox bölgəsində rast gəlmək mümkündür. Bu gün haqqında danışacağımız məkan isə tarixdə ən amansız cinayətlərdən birinə şahidlik edib. Söhbət 1920-ci ildə ermənilərin soyqırımı törətdikləri Adananın Kahyaoğlu fermasından gedir. Adanadan Anadoluya daxil olan işğalçı fransız ordusu özü ilə erməni silahlı birləşmələrini gətirməklə bərabər, qısa zamanda bu bölgələrdə ayrı-ayrı məntəqələrdə mövcud olan erməniləri də silahlandırmağı bacarıb. Məhz başda Fransa ordusu olmaqla, göstərilən dəstək nəticəsində o dövrdə bölgədə ermənilərdən ibarət silahlı uşaq və qadın dəstələri yaradılıb.

Adananın Çukurova rayon bələdiyyəsinin əməkdaşı Əli Kamal Şan deyib: “Birinci Dünya müharibəsinin sonunda fransızlar Adananı işğal etdilər. Fransızların nəzarətində olan bölgədə yaşayan və bu əraziyə köçürülən ermənilərdən ibarət silahlı dəstələr türk və müsəlman əhaliyə zülm etməyə başladılar. Bu zülmlərdən bezən türklər Toroslardakı Yörük yurdlarına köçməyə çalışırdılar. Tarixdə bu hadisə "Qaçahaqaç" (Həmin dövrün hadisələrinin yaratdığı bu ifadə Naxçıvan bölgəsində “Qaçaqaşlıq” kimi mövcud olub-S,Ş.) kimi yadda qalıb. O vaxt ermənilər 43 kişini və 21 qadını qətlə yetirdilər. Öldürülərək cəsədlər parçalanan uşaqların sayı isə hələ də məlum deyil. Bütün bunlar o dövrdə qanlı hadisələrin şahidi olan şəxslər tərəfindən yaddaşlara köçürülüb. Bəzi mənbələr ermənilərin içərisində insanların olduğu binaları yandırdıqlarını bildirir. Həmin hadisədən yalnız 4 kişi və 18 qadın sağ çıxa bilib”.

Əli Kamal Şan bildirib ki, ermənilər istər Türkiyə, istərsə də Azərbaycan ərazisindəki cinayətləri öz güclərinə yox, havadarlarının dəstəyinə arxalanaraq törədiblər. Adana Kahyaoğlu soyqırımı fransızların bölgəni işğal altında saxladığı dövrə təsadüf edib.

Bundan sonra həmin dövrdə Türkiyə Böyük Millət Məclisinin sədri olan Mustafa Kamal Atatürk Fransaya nota verərək, hadisəyə öz etirazını bildirib.

Çukurova rayon bələdiyyəsinin əməkdaşı Əhməd Ak isə qeyd edib ki, Çukurovadakı bu məkan “Yeşiloba Şəhidliyi və Muzey Kompleksi” adlanır, yəni, soyqırımı muzeyi deyil. Buna baxmayaraq, bu divarlar arasında törədilən cinayətin əsl soyqırımı olduğu heç kimdə şübhə doğurmamalıdır.