Bakı, 9 iyul, AZƏRTAC

Vətən müharibəsi başlayanda hərbi xidməti bitirməyimə üç ay qalmışdı. Bir il üç ay çox böyük zaman olmasa da, düşmənə sipər ola biləcək və Vətənimizə olan borcumuzu qaytara biləcək qədər hərbi sirlərə yiyələnmişdik. İyirmi yaşlı bir əsgər üçün belə bir möhtəşəm tarixin bir parçası olmaq qürurvericidir. Həyatımın ən çətin və məsuliyyətli imtahanından üzüağ çıxdığıma görə sevinirəm.

AZƏRTAC xəbər verir ki, bunu Vətən müharibəsi iştirakçısı Nəzmin Əzizli deyib.

O, həmin günləri belə xatırlayır: “2019-cu ildə Azərbaycan Dövlət Neft və Sənaye Universitetinin nəzdində Bakı-Neft Energetika Kollecini bitirib həqiqi hərbi xidmətə yollandım. Vətən müharibəsindən əvvəl Mingəçevirdə yerləşən “N” saylı hərbi hissədə xidmət edirdim. İndiki kimi yadımdadır, sentyabrın 27-si səhər saatlarından düşmən təxribatına cavab olaraq bütün cəbhəboyu əks-hücum əməliyyatına keçmək əmri verildi. Elə müharibənin ilk günündən tank əleyhinə taqımın tərkibində baş qumbaraatan kimi sınağım başladı. Səhər saatlarından etibarən düşmənlə savaşmaq üçün irəli atıldıq. Tərtər rayonunun Suqovuşan qəsəbəsi və Talış kəndləri uğrunda çətin və ağır döyüşlər gedirdi. Ordumuzun digər bölmələrinin də addım-addım gələn qələbə xəbərləri bizi ruhlandırırdı. Döyüş meydanında şahid olduqlarımız yaşımızın elə də çox olmamasına baxmayaraq bizi möhkəmləndirdi. Vətən müharibəsi bizə möhtəşəm Zəfər qazandırmaqla yanaşı, dostluğu, etibarı, sədaqəti və qorxusuzluğu öyrətdi. Hər an ölümlə üz-üzə dayansaq da, içimizdə haqlı mübarizəmizdən nəyin bahasına olursa-olsun bir addım belə geri çəkilməmək əzmi vardı. Müharibənin yazılmamış qanunlarını hər ötən saniyə daha da yaxşı öyrənirdik. Məqsədimiz, amalımız bir idi: illərdir yolumuzu gözləyən torpaqlarımızı əsarətdən xilas etmək, son nəfəsimizlə belə olsa, bayrağımızı bir-bir həmin ərazilərdə yüksəltmək. Rəbbimizə min şükür ki, şərin xeyir üzərində uzun illər davam edən üstünlüyü 44 gün ərzində sona yetdi. Üçrəngli şanlı bayrağımızı əzəli və əbədi torpaqlarımızda yüksəltməyə nail olduq.

Müharibə vaxtı dəfələrlə ölümlə üz-üzə gəlsək də, onlardan birini unuda bilmirəm. Bir dəfə Talış kəndində düşmənin güclü atəşinə məruz qaldıq. Minaatan mərmiləri üstümüzə yağır, qəlpələr hər tərəfə yayılırdı. O an hər şeyin bitdiyini düşünür, şəhid olacağımı fikirləşirdim. Özümü hər şeyə hazırlamışdım. Digər silahdaşlarım yaralansa da, qəlpələr məndən yan keçdi. Çox çətin vəziyyətdə olsaq da, atəş altından çıxa bildik. Yaralanmağıma baxmayaraq, məni Ağsu rayonundan olan əsgər Vüsal Mütəllimov xilas etdi. Mənimlə eyni rayondan olan Vüsal öz çevikliyi, qorxmazlığı və döyüşkənliyi ilə seçilənlərdən idi.

Müharibədən sonra isə xidmətimi Kəlbəcər rayonunda davam etdirdim. Havası, suyu müharibənin ağrı-acısına dərman olan torpaqlarımızı gördükcə bu illər ərzində onlardan ayrı qaldığımıza təəssüflənirdim. Lakin indidən belə öz soydaşlarımızın yurd yerlərinə dönəcəyini fikirləşdikcə təskinlik tapırdım. Vətən müharibəsi mənə yaxşı dostlar qazandırdı, qəhrəman oğulları tanımağıma vəsilə oldu, ən əsası şanlı tarixin bir parçası olmaq şərəfinə nail oldum. Şəhadətə yüksələn qəhrəman silahdaşlarımı daim ehtiramla xatırlayacaq, onların nurlu simalarını, göstərdikləri şücaəti ömür boyu unutmayacağam”.

Qeyd edək ki, Əzizli Nəzmin Vaqif oğlu ölkə başçısının müvafiq sərəncamları ilə “Suqovuşanın azad olunmasına görə” və “Vətən müharibəsi iştirakçısı” medalları ilə təltif olunub.