QAN YADDAŞI
UTANMASAN OYNAMAĞA NƏ VAR VƏ YAXUD FRANSADAKI ERMƏNİLƏRİN XOCALI FACİƏSİ QORXUSU
Paris, 23 fevral (AZƏRTAC). XX əsrin ən ağrılı və ən qanlı qırğını olan Xocalı faciəsinin 17-ci ildönümünün Azərbaycanda və onun hüdudlarından kənarda geniş şəkildə qeyd olunması nəniki Ermənistanda, habelə xarici ölkələrdə, o cümlədən Fransada yaşayan erməniləri qorxuya salmışdır. Bunu Fransanın erməni mətbu orqanlarında faciə ilə əlaqədar dərc edilmiş yazıların ruhundan aydınca duymaq mümkündür.
Dünya ictimaiyyətinə özlərini bəşəriyyətin “sülhsevər və ən hümanist xalqı” kimi qələmə vermək üçün dəridən-qabıqdan çıxan ermənilər Fransada nəşr etdirdikləri mətbu orqanlarında Xocalı hadisələrindən söhbət açarkən “faciə” sözünü işlətməkdən çəkinmiş, 1992-ci il fevralın 25-dən 26-na keçən dəhşətli gecədə baş vermiş vəhşiliyi beynəlxalq aləmə “Xocalı uğrunda gedən döyüşlər” kimi çatdırmağa səy göstərirlər.
Fransada məskunlaşmış ermənilər 1855-ci ildən başlayaraq güclü erməni lobbisinin vəsaiti hesabına onlarla adda qəzet, jurnal və bülletenlər buraxmağa başlamışlar. Onların bir çoxu sonralar öz nəşrini dayandırmışdır. Hazırda fəaliyyətini davam etdirən “ACAM”, “Frans-Armeni”, “Hayistan”, “Armenizer”, “UMAF”, “Azadmaqazin”, “Ermənistan xəbərləri”, “Parev” və digər mətbu orqanlar illər boyu Türkiyəyə və Azərbaycana qara yaxmaqla məşğul olmuş və bu gün də bu işlə məşğuldurlar.
Fransa ermənilərinin Əlaqələndirmə Şurasının və əsası XIX əsrin sonlarında Fransada qoyulmuş “Daşnakstyun” partiyasının ideyalarına xidmət edən bu mətbu orqanların əksəriyyəti müasir silahlarla silahlanmış erməni hərbi birləşmələrinin rus alayının köməyi sayəsində Xocalıda törətdikləri faciəyə başqa don geydirərək, fransız ictimaiyyətini aldatmağa səy göstərir.
Parisdə nəşr edilən “Ermənistan xəbərləri” (“Les Nouvelles d’Armenie”) qəzetinin son nömrələrində Xocalı faciəsi ilə bağlı dərc olunmuş yazıların müəllifi hadisələri başqa səmtə yönəltməyə səy edərək, Azərbaycan dövlətinin bundan azərbaycanlılarda ermənilərə qarşı nifrət hissini gücləndirmək, erməniləri dünya ictimaiyyətinin gözündən salmaq vasitəsi kimi istifadə etməsi haqda gülünc ideya ortalığa atmışdır. Başqa bir yazıda isə 7 minlik əhalisi olan Xocalıda törədilmiş qırğının qəsdən ermənilərin üzərinə yıxıldığı kimi uydurma fikir söyləyərək fransız oxucularını çaşdırmağa səy göstərirlər.
“Frans-Armeni” qəzeti isə bir qədər irəli gedərək, “Sumqayıt hadisələrini” yada salmış, azərbaycanlılar tərəfindən ermənilərin qətlə yetirilməsini Ermənistan-Azərbaycan münaqişəsinin yaranmasına səbəb kimi göstərmişdir. Bu qəzet daha bir tarixi saxtakarlığa yol vermiş, hadisənin əsl mahiyyətini olduğu kimi oxucuya çatdırmamışdır. Yazının müəllifi tarixə müraciət edib araşdırmalar aparmaq əvəzinə, hadisə barədə ermənilərin uydurduğu faktlara əsaslanmaqla özünə asan yol seçmişdir. O, nədənsə ermənilərin bu hadisəyə illər boyu hazırlaşdıqlarını, 1905-1907-ci və 1918-ci illərdə ermənilərin azərbaycanlılara qarşı törətdiyi soyqırımı, 1948-ci, 1953-cü və 1988-ci illərdə tarixən Azərbaycan ərazisi olmuş indiki Ermənistandan ermənilərin apardığı etnik təmizləmə siyasəti nəticəsində yüz minlərlə azərbaycanlının öz ata-baba yurdlarından deportasiya edilməsi faktlarının üzərindən sükutla keçmişdir. Sumqayıt hadisələrinin ermənilərin Azərbaycana qarşı düşünülmüş şəkildə apardıqları mənfur siyasətin təzahürü olmasını, hadisə zamanı bir neçə erməninin öldürülməsində məhz öz həmvətənlərinin əli olmasına dair təkzibolunmaz faktların artıq üzə çıxmasını bu jurnalistə xatırlatmağa ehtiyac yoxdur. Belə yerdə xalqımızn bir atalar sözü yada düşür: Utanmasan oynamağa nə var.
Başqa bir erməni mətbu orqanında dərc olunmuş yazıda Xocalı faciəsi ilə bağlı faktlar gizlədilmiş, “Xocalı uğrunda getmiş döyüşlərdə hərbçilərlə birlikdə 200 nəfərin həlak olduğu” qeyd edilmişdir. Doğrunu yalan, yalanı isə doğru kimi qələmə verməklə dünya ictimaiyyətini aldatmağa vərdiş etmiş ata-babalarının yolu ilə gedən erməni mənşəli fransız jurnalisti Xocalı faciəsi ilə bağlı Azərbaycan mətbuatına deyil, elə yaşadıqları ölkənin həmin dövrdə faciədən bəhs etmiş qəzetlərinə nəzər yetirsəydi, yaxşı olardı. “Le Monde”, “Le Fiqaro”, “Valver aktual” və digər fransız qəzetlərində XIX əsrdən indiyə qədər ölkəmizin fasiləsiz olaraq erməni vəhşiliklərinə məruz qaldığı diqqətə çatdırılmış, faciə zamanı 613 nəfər günahsız xocalılının, o cümlədən 106 qadının və 63 uşağın qətlə yetirildiyi, 1275 nəfərin əsir götürüldüyü və 155 nəfərin itkin düşdüyü qeyd edilmişdir.
İftira və böhtana əl atmış bu jurnalist ASALA erməni terrorçu təşkilatının fəal üzvlərindən Vazgen Sisyanın onlarla azərbaycanlını vəhşicəsinə qətlə yetirdiyi ilə öyünərək fəxr etməsini, əli günahsız insanların qanına batmış bu caniyə Xocalı faciəsində həmvətənindən heç də geri qalmamış Ermənistanın keçmiş prezidenti Robert Köçaryan tərəfindən “milli qəhrəman” adı verilməsini, törətdikləri cinayətlərin izini itirmək üçün öldürülmüş azərbaycanlıların meyitlərini bir yerə toplayaraq yandırmalarını, gözlərini qan tutmuş, vəhşiliyə həris ermənilərin hətta meyitlər arasında sağ qalmış uşaqlara belə aman vermədən tonqala atıb həyatlarına son qoymalarını nə üçün xatırlatmır.
Xocalı faciəsinin erməniləri qorxuya salması əbəs deyildir. Bunun səbəbi bir tərəfdən tarixi faktlara əsaslanan Azərbaycan diplomatiyasının Ermənistan diplomatiyasını üstələməsi, digər tərəfdən isə Xocalı faciəsinin olduğu kimi dünya ictimaiyyətinə çatdırılması sahəsində ölkəmizin apardığı siyasətdir.
Əslində ermənilərdə Xocalı faciəsinin qorxusu bir neçə il bundan əvvəl Heydər Əliyev Fondu tərəfindən Azərbaycan həqiqətlərini, Xocalı faciəsini bütün dünya ictimaiyyətinə çatdırmaq məqsədilə müxtəlif dillərdə çap olunmuş kitab, bröşür və digər vəsaitlərin xaricdə yayılması, məşhur dünya kitabxanalarında yerləşdirilməsi, ölkəmizin hüdudlarından kənarda keçirilmiş tədbirlərlə başlamışdır. Parisdəki mitinqlərdə Azərbaycan təbliğatının getdikcə güclənməsindən, Xocalı faciəsini fransızlara dolğun və düzgün şəkildə çatdırılmasında tələbələrimizin geniş fəaliyyətindən, onların bu barədə vərəqələr yaymasından ermənilərin narahat olmaları düşmənlərimizin kürkünə əməlli-başlı birə düşməsindən xəbər verir. Hətta, onlar açıq-açığına Azərbaycan təbliğatına qarşı mübarizə etmək barədə çağırışlar səsləndirməkdən belə çəkinmirlər.
Nəhayət Xocalı faciəsinə siyasi qiymət verilməsi və soyqırımı kimi tanınması üçün Azərbaycan dövlətinin beynəlxalq məhkəməyə müraciət etməyə hazırlaşması ermənilərin qorxusunu bir qədər də artırmışdır.
Xalqımız əmindir ki, beynəlxalq ictimaiyyət arasında Xocalı faciəsi ilə bağlı haqq-ədalət öz yerini tapacaq, onun səbəbkarları isə layiqli cəzalarını alacaqlar.
Əsgər Əliyev
AZƏRTAC-ın xüsusi müxbiri
Paris