Bakı, 4 oktyabr, AZƏRTAC

Bu gün Azərbaycan futbolunun 55 yaşı tamam olan canlı əfsanəsi, Şamaxı Regional Futbol Məktəbinin əlaqələndiricisi, Futbolun İnkişaf Fondunun Himayəçilər Şurasının üzvü Vəli Qasımov AZƏRTAC-a müsahibə verib.

Vəli bəy, sizi ad gününüz münasibətilə təbrik edir, uzun ömür, cansağlığı arzu edirəm. Bu gün kimlərdən təbrik almısınız?

- Təbriklər həddindən artıq çoxdur. Hətta çatdırıb hər birinə cavab verə bilmirəm. Həm zənglər, həm də mesajlar üst-üstə gəlir. Futbolçu dostlarımdan da təbrik almışam. Amma yəqin ki, günün sonuna kimi təbriklərin sayı daha da artacaq.

55 yaş sizin üçün nə deməkdir?

-55 yaş az deyil. Lakin əsas məsələ gəlib bu yaşa çatmaqdır. Özümü sağlam və gümrah hiss edirəm. Bu, hər şeydən vacibdir.

İki cür insan var: ad günü olmasına sevinənlər və ya yaş üstünə yaş gəldiyi üçün üzülənlər. Sizi hansı kateqoriyaya aid etmək olar?

- Yaşım artdıqca, daha da cavanlaşdığımı hiss edirəm. Ona görə də buna üzülmürəm. Yaşlanmaq bir tərəfdən yaxşıdır, digər tərəfdən isə yox. Çünki vaxt sürətlə gedir. Bir də görürsən ki, artıq qocalmısan. Bütün ad günlərim yaddaqalan keçib.

İndiyədək hamı kimi sizin də həyatınızda, yəqin ki, maraqlı hadisələr olub. Onlardan ən yaddaqalanını ad gününüzdə danışa bilərsiniz?

- Futbolçu kimi keçirdiyim hər bir oyun, vurduğum hər qol mənim üçün yaddaqalan olub.

İnsanlar ad günlərində hədiyyə almağı xoşlayırlar. Yubileyinizdə hansı hədiyyə daha ürəyinizcə olardı?

- Mənim üçün ən böyük hədiyyə ailəmlə, dostlarımla bir arada olmaqdır. Onlarla birlikdə yeni yaşımı qeyd etmək elə ən sevindirici haldır. Ümumi danışsam, deyə bilərəm ki, Azərbaycan futbolunu Avropa səviyyəsində görmək ən böyük arzum və istəyimdir.

Futbolçu karyeranızda bir çox klublarda oynamısınız. Onlardan hansı sizin üçün daha çox önəm kəsb edir?

- İspaniya klublarında keçirdiyim matçlar mənim üçün daha yaddaqalan olub. Orada olduqca maraqlı hadisələr yaşamışam. Kluba yeni keçəndə futbolçularla aramda olan dialoqlar hələ də yadımdadır. Oraya ilk dəfə gedəndə ispan dilini bilmirdim. Ona görə də futbolçular mənimlə zarafat edirdilər. Mən isə onların zarafatlarını anlamırdım. Çünki ispanların zarafat anlayışına yad idim. Amma sonradan başa düşdüm ki, zarafatlaşmaq İspaniyada normal haldır. Hamı bir-biri ilə zarafatlaşır. Beləliklə, kluba getdikcə öyrəşməyə başladım.

Hücumçu kimi çıxış etdiyiniz "Neftçi” klubunda baş məşqçi də olmusunuz. “Ağ-qaralar”ın indiki vəziyyətini necə qiymətləndirirsiniz?

- “Neftçi” bütün azərbaycanlıların ürəyində taxt qurmuş komandadır. Ölkəmizdə ən böyük keçmişi olan klub məhz “Neftçi”dir. Hazırda bu klubun xeyli sayda azarkeşi var. Hətta yaşlı insanlar belə, “Neftçi”yə azarkeşlik edirlər. Düzdür, hazırda komandanın o qədər də yüksək səviyyəli oyun nümayiş etdirdiyini deyə bilmərəm. Amma hər kəs bu komandanı son ana kimi dəstəkləməyə hazırdır. Çünki biz “Neftçi”ni həmişə yüksəklərdə görmək istəyirik. Arzum budur ki, “Neftçi” təkcə ölkəmizdə deyil, Avropada, ümumiyyətlə, bütün dünyada özünü tanıtsın. Həqiqətdir ki, bu gün favorit “Qarabağ”dır. İstərdik ki, “Neftçi”də heç olmasa, “Qarabağ”ın səviyyəsinə gəlib çatsın.

Yəqin ki, “Neftçi” ilə bağlı xatirələriniz daha çox olub…

- Bəli, bu klubda gözəl xatirələrim olub. Geriyə dönüb baxanda orada vurduğum qolları xatırlayıram və bu, məndə müsbət duyğuların yaranmasına səbəb olur. İllər əvvəl “Neftçi”nin təkcə oyunlarını yox, məşqlərini izləməyə belə, 5000 mindən çox azarkeş gəlirdi. Bu komanda həmişə sevilib.

Bəs Azərbaycan millisində ən yaddaqalan oyunlarınız hansı olub?

- Millimizin oyunları o vaxt kifayət qədər yaxşı olsa da, müsbət nəticələr əldə edə bilmirdik. Yığma üzvlərinin bir çoxu ölkə xaricində oynayırdı. Heyət olduqca yaxşı idi, amma öz potensialımızı aça bilmədik.

Ukrayna, Rusiya, İspaniya və Portuqaliyada legioner həyatı yaşamısınız. Hansı ölkədə oynamağı özünüz üçün ən böyük şans hesab edirsiniz?

- Oynadığım bütün klublar mənim üçün doğma olub. Hər komandanı isə müxtəlif məşqçilər idarə edib. Elə komandalar olub ki, orada özümü daha çox göstərə bilmişəm. Formasını geyindiyim hər komandanın oyun taktikası fərqli idi. Amma deyə bilərəm ki, hamısında böyük əziyyətim olub.

Karyeranız ərzində özünüzü baş məşqçi kimi, yoxsa futbolçu kimi daha uğurlu hesab edirsiniz?

- İkisi də bir-birindən çox fərqlənir. Futbolçu olmaq elə şeydir ki, meydana çıxanda hər kəsin gözü səndə olur. Amma məşqçinin əziyyəti futbolçunun meydanda nümayiş etdirdiyi oyunla bəlli olur. Komanda yaxşı nəticə qazananda hər kəs baş məşqçinin işini müsbət qiymətləndirir. Ona görə də baş məşqçinin yükü daha ağırdır. Çünki futbolçunun oyun səviyyəsi birbaşa məşqçidən asılıdır.

Milli komandada, yoxsa klubda baş məşqçi olmaq daha çətindir?

- Əlbəttə ki, milli komandanı idarə etmək daha çətindir. Çünki yığmalarla matçlarda vaxt həmişə az olur. Qısa zamanda futbolçuları yığıb məşqə hazırlaşmalı, onlara oyun strategiyasını başa salmalı, taktikaları öyrətməli olursan. Klubda isə matçlara hazırlaşmaq üçün vaxt kifayət qədər çox olur. Bu isə əsas üstünlükdür.

Ömrünüzün böyük hissəsini futbola həsr etdiyinizə görə nə vaxtsa peşman olmusunuz?

- Xeyr, heç vaxt peşman olmamışam. Çünki uşaqlıqdan qarşıma bir məqsəd qoymuşdum ki, mən futbolçu olacağam və bu arzumu da reallaşdırdım. Düzdür, zədələr daha çox nailiyyət əldə etməyə imkan vermədi. Buna baxmayaraq, bu gün öz karyeramdan razıyam. Dünyaya bir daha gəlsəm, yenə futbolçu olardım. Çünki bu yolda xeyli əziyyət çəkmişəm.

Hazırda həm də Şamaxı Regional Futbol Məktəbinin əlaqələndiricisi vəzifəsində çalışırsınız. Bölgədə futbolun ümumi vəziyyəti necədir?

- Uşaqlar məşqlərdə çox yaxşı işləyirlər. İnanıram ki, 3-4 ildən sonra həmin oyunçular milli komandalara dəvət alacaqlar. Əminəm ki, futbolçularımız bir gün avropalı oyunçuların səviyyəsinə çatacaqlar.

Sizcə, bu mövsüm Azərbaycan Premyer Liqasında çempionluğa əsas namizəd hansı komandadır?

- Hansısa klubun adını çəkə bilmərəm. Hər birinin özünəməxsus azarkeş kütləsi var. Çempionat isə getdikcə, daha maraqlı keçir. Oyunlar da göstərir ki, Premyer Liqa inkişaf edir.