Bakı, 14 dekabr, Anara Axundova, AZƏRTAC

Tanqo sənəti indi çox fəal inkişaf edir, Bakıda məktəblərin sayı artır. Ümumilikdə yerli tanqo icması çox da yaşlı deyil – cəmi on yaşı var. Amma burada bütün məktəblərin, şəhərin bütün müəllimlərinin böyük əməyi var.

AZƏRTAC xəbər verir ki, bu barədə xoreoqraf Lenay Seyidəli-zadə Beynəlxalq Tanqo Gününə və “Baku Tango Therapy” Argentina tanqo məktəbinin yaradılmasının beşinci ildönümünə həsr olunmuş tədbirdə çıxışı zamanı bildirib.

Bayram konserti Bakıdakı Rus evində olub və çoxlu sayda qonaq və iştirakçını bir araya toplayıb.

Tamaşaçılara Bakı Xoreoqrafiya Akademiyasının tələbələri, pianoçular Ləman Qulamova və Səidə Tağızadə, rəqqasə Çiçək Abbaszadə, ifaçı Hüseyn İrzayev və aktyor Raul Kərimxanovun ifasında musiqili və rəqs nömrələri təqdim olunub. Gecədə, həmçinin paytaxtın qonaqları - rəqs edən cütlük Onur Hakkı Köçer və Fatimə Əzimova çıxış edib. Sonra “Baku Tango Therapy” məktəbinin şagirdlərinin nümunəvi çıxışı olub.

Konsert hissəsi başa çatdıqdan sonra bayram milonqası (iştirakçıların müxtəlif partnyorlarla tanqo rəqs etdiyi tədbir) başlayıb. Tədbirin tanqo diceyi müəllim və tanqero, “In Tango” məktəbinin rəhbəri və direktoru İlham Osmanov olub.

“Baku Tango Therapy” rəqs məktəbinin yaradıcısı, Bakı Xoreoqrafiya Akademiyasının məzunu, xoreoqraf, müəllim, “Gülüstan” rəqs ansamblının rəhbəri Lenay Seyidəli-zadə AZƏRTAC -ın müxbiri ilə söhbətində məktəbin 5 ildə keçdiyi yoldan danışıb.

“Yol kifayət qədər dolğun və çətin idi. Bu müddət ərzində biz ölkənin müxtəlif universitetlərində onlarla müxtəlif ustad dərsləri keçirdik və “Azerbaijan Dance Festival-2023” rəqs müsabiqəsində vitse-çempionluq qazandıq. Daha əvvəl isə 2022-ci ildə dissertasiya işi olaraq “Mələyin ölümü” tanqo tamaşasını səhnələşdirdim - bu da nəhəng bir iş idi. Əlbəttə ki, çətin idi. Onu da nəzərə alaq ki, məktəbin yaradılması pandemiyanın başlanğıcı dövrünə təsadüf etmişdi, - deyə həmsöhbətimiz xatırlayır. - Məktəbi 2019-cu ilin noyabr ayının sonunda Bakıda Üçüncü Tanqo Festivalı dövründə açdım. 2020-ci ilin mart ayında pandemiya səbəbindən dərslər dayandırıldı. Təbii ki, nə dərslər, nə də milonqalar keçirilə bilərdi. Lakin müəyyən daxili güc və yaxınlarımın dəstəyi pandemiya bitdikdən sonra işimi davam etdirməyə kömək etdi”.

Xoreoqrafın sözlərinə görə, tanqo hazırda Bakıda çox populyardır.

“Əgər əvvəllər həftədə 1-2 milonqa olurdusa, indi şəhərdə həftədə 5 milonqa keçirilir. Əslində bu, o qədər də çox deyil. Məsələn, başqa ölkələrdə eyni şəhərdə eyni gündə müxtəlif məktəblərdən 2-3 milonqa ola bilər. Amma Bakıda biz, məktəblər tədbirlərimiz üst-üstə düşməsin deyə milonqa günlərini çox diqqətlə bir-birimizlə əlaqələndiririk. Bu, etiketin bir hissəsidir, çünki tanqonun öz etiketi var. Hər kəs, xüsusən də müəllimlər buna əməl etməlidir”, - deyə Lenay Seyidəli-zadə vurğulayır.

Lenayın özünə gəlincə, onun tanqoya marağı çox erkən yaşlarından başlayıb.

“Hələ məktəbli ikən Astor Pyatsollanın musiqisini sevirdim. Mən başqa rəqs növləri ilə məşğul olarkən daim bu musiqiyə qulaq asırdım. Amma sonra dərk etdim ki, tanqo uşaq rəqsi deyil, bunun üçün yetkin olmaq lazımdır. 21 yaşımda tanqo dərslərinə yazıldım və bu yol belə başladı. Amma o, 2016-cı ilin sonundan, məni tanqo məktəblərindən birinə assistent kimi dəvət edəndən sonra peşəkar şəkildə inkişaf etməyə başladı”, - deyə xoreoqraf bildirib.

Tanqo məktəbini yaratmaq onun üçün asan addım deyildi.

“Tanqo məktəbi açmağa qərar verəndə özümə çox tənqidi yanaşırdım. Halbuki o vaxta qədər artıq müəllimlik təcrübəm var idi: bir neçə il idi ki, Azərbaycan xalq rəqslərini uşaqlara və böyüklərə tədris edirdim. Mən öyrətməyi sevirəm. Amma müəllim olmaq çox çətin fəaliyyətdir, mən buna çox həssas yanaşıram”, - deyə Lenay qeyd edir. - Müəllim dərsin metodikasını tərtib etməyi bacarmalı, nəyi öyrədəcəyini dərk etməli, hər bir şagirdə fərdi yanaşma tapmağı bacarmalıdır. Beş il əvvəl, böyük şübhə ilə düşünürdüm: bu yola başlamağa - öz məktəbimi açmağa dəyərmi? Mənim peşəkar keçmişim buna imkan verdi. Zaman da göstərdi ki, bu, düzgün addım oldu”.

Söhbətin sonunda Lenay Seyidəli-zadə məktəbin növbəti il üçün planlarından da danışıb: “Bir neçə ay əvvəl “Rəqs emalatxanası” layihəmə start verdim. Beləliklə, Bakıda əyani, digər ölkələr üçün onlayn olaraq ustad dərsləri və seminarlar keçirəm. Bu layihə çərçivəsində, eyni zamanda, yeni ildən rəqsin müalicəvi tərəfi üzərində intensiv işləmək istəyirəm, çünki buna ehtiyac duyuram. “Mələyin ölümü” tamaşamı bərpa etmək istəyirəm. Təbii ki, bu, sponsor axtarışına bağlıdır, çünki layihə irimiqyaslıdır: truppada 42 nəfər var, kostyumlar və rekvizitlər lazımdır, məkan icarəyə götürülməlidir və s. Hər şey alınarsa, bu tamaşada yenidən baş rolu oynayacağımdan əmin deyiləm. Çünki baş rolu oynamaq və bütün prosesə rəhbərlik etmək çox çətindir. Nəhayət, ən vacib plan isə insanlara bir qədər fayda və xoşbəxtlik gətirməyə davam etməkdir. Biliyi, enerjini paylaşmaq, şagirdlərinin dərsdən-dərsə gözlərinin getdikcə daha çox parıldamağa başladığını görməkdir”.