SİYASƏT
UNESCO-nun fəaliyyətinə Fransa təsiri - ŞƏRH

Bakı, 29 noyabr, AZƏRTAC
UNESCO Birləşmiş Millətlər Təşkilatının Elm, Təhsil və Mədəniyyət üzrə ixtisaslaşmış qurumudur. Adından da göründüyü kimi, təşkilat qeyd edilən sahələr çərçivəsində irqindən, cinsindən, dilindən və dinindən asılı olmayaraq, xalqların əməkdaşlığını genişləndirmək yolu ilə sülhə və təhlükəsizliyə xidmət etməlidir. 1972-ci ildə UNESCO tərəfindən “Ümumdünya Mədəni və Təbii İrsin Qorunması haqqında Konvensiya” qəbul edilib. Konvensiya hər bir xalqın mədəniyyətinə, təbii irsinə və tarixinə hörməti nəzərdə tutan mükəmməl bir sənəddir. Təəssüf ki, bəzi hallarda beynəlxalq təşkilatlar ikili standartlardan qaça bilmir. Belə ki, UNESCO da Azərbaycana qarşı ədalətli mövqe sərgiləyə bilmədi. Ermənistanın Azərbaycan torpaqlarında həyata keçirdiyi dağıntılar barədə beynəlxalq qurumlara, o cümlədən UNESCO-ya dəfələrlə müraciətlər olunsa da, heç bir ciddi addım atılmadı.
Bu sözləri AZƏRTAC-a açıqlamasında politoloq Tural Əliyev söyləyib.
Politoloq bildirib ki, Azərbaycan suveren ərazilərini işğaldan azad etdikdən sonra ölkəmizə qarşı ikili yanaşmalar daha açıq xarakter alıb. Belə ki, UNESCO 30 il boyunca ermənilər tərəfindən dağıdılan tarixi abidələrlə bağlı heç bir münasibətini ortaya qoymadı, onlar yalnız Qarabağdakı xristian mədəni irsi ilə bağlı narahatlıqlarını dilə gətirdilər. Halbuki həmin torpaqlarda işğaldan əvvəl mövcud olan mədəni irsin 95 faizi məhv edilib və azərbaycanlıların dini inancları təhqir olunub.
“Qarabağ Ermənistan tərəfindən işğal altında saxlanılarkən Azərbaycan UNESCO-nu mütəmadi olaraq monitorinqlər aparmağa, bu ölkəyə qarşı təzyiq və çağırışlar etməyə səsləyirdi. Lakin təəssüflər ki, öhdəsinə dünyanın mədəni irsini qorumaq missiyasını götürən bir beynəlxalq qurum bunu görməzdən gəldi.
Cari ilin noyabrında UNESCO Azərbaycanın Qarabağ bölgəsinə səfər etmək üçün ölkəmizə müraciət etmişdi, rəsmi Bakı isə buna razılıq verdi. Ancaq Azərbaycan UNESCO-ya Ağdamdan keçməklə Xankəndiyə getməyi və səfər zamanı Ermənistan işğalçılarının Ağdamda törətdikləri vandallığı da qeydə almağı təklif etdi. Qarşı tərəf isə bununla razılaşmayıb, birbaşa Xankəndiyə getmək və oradakı bəzi adibələrin vəziyyəti ilə maraqlanmaq istədiklərini bildirdi. Bununla da UNESCO əsl niyyətini növbəti dəfə büruzə verdi”, - deyə T.Əliyev vurğulayıb.
Onun sözlərinə görə, heç bir səbəb və bəhanə beynəlxalq qanunlara və nizamnaməyə uyğun olmayan cəfəng fikirlərə haqq qazandıra bilməz. UNESCO BMT-nin bir parçasıdır və təşkilat Azərbaycanın ərazi bütövlüyünü tanıyır, Ermənistanın işğal faktını da qətnamələrlə təsdiqləyib.
Müasir dünyanın gözü önündə atılan antibəşəri addımları, Azərbaycanın dağıdılmış yüzlərlə tarixi abidəsini qeydə almamağın bir adı var - rəzillik. Ağdam şəhəri yer üzündən silinib, Avropa sonuncu dəfə bu cür vəhşiliyi İkinci Dünya müharibəsi zamanı görmüşdü. XX əsrin sonlarında isə faşizm ideyaları Ermənistan tərəfindən davam etdirildi. Burada sual yaranır: “Qərb dəyərləri haradadır?”. Qərb isə susur. Susmaq razılıq əlamətidir, əgər belə deyilsə, bunun əksi əməli addımlarla sübut olunmalıdır. UNESCO kimi Qərb təsisatları özlərində cəsarət tapıb hüquqi və siyasi qiymət verməyi bacarmalıdırlar. Azərbaycanın UNESCO-dan tələb etdiyi, sadəcə, düzgün, qərəzsiz, funksional və faktlara qanun prizmasından yanaşılmasıdır, əgər belə olsa, əlavə şərhlərə ehtiyac qalmayacaq.
“Əslində, UNESCO-nun mənzil-qərargahının Parisdə yerləşməsi, hazırkı baş direktorun vaxtilə Fransanın mədəniyyət naziri olması təşkilatın verdiyi qərarların arxasında dayanan səbəbləri kənarda axtarmağa heç bir əsas qoymur. Fransanın Azərbaycana və regiona münasibətdə son dövrlərdəki siyasətini diqqətlə izləsək, UNESCO-nun işinə müdaxilənin haradan qaynaqlandığına dair şübhəyə yer qalmır”, - deyə T.Əliyev qeyd edib.