Bakı, 16 iyun, AZƏRTAC

Qardaş Pakistanın Baş naziri Məhəmməd Şahbaz Şərifin Azərbaycana baş tutan səfəri çox anlamlı və rəmzidir. İki il öncə, məhz iyunun 15-də qardaş Türkiyənin Prezidenti Rəcəb Tayyib Ərdoğan Azərbaycanlı həmkarı ilə bərabər Şuşada idi və bu şəhərin adı ilə bağlı olan tarixi Bəyannaməni imzalayıb günün anlamına anlam qatmışdılar.

Bu fikirlər Beynəlxalq "Alaş" Ədəbiyyat Mükafatı laureatı, şair-publisist Əkbər Qoşalının “Şərifin şərəfli səfəri” adlı məqaləsində yer alıb. AZƏRTAC məqaləni təqdim edir.

Pak qardaşımız Pakistanın Baş nazirinin bu səfəri də qardaşlıq dünyamızdakı ahəngi, nizamı və simmetriyanı göstərir. Bəlli olduğu kimi, əvəzsiz qardaşımız Türkiyənin yenidən seçilmiş dövlət başçısı Rəcəb Tayyib Ərdoğan Baş nazir Məhəmməd Şahbaz Şərifdən iki gün öncə Azərbaycanda idi. Hər iki vəfalı qardaş ölkənin lideri Azərbaycan Prezidenti ilə birgə dosta da, dost ola bilməyənlərə də Bakıdan önəmli ismarışlar da göndərdilər. Şəriflə Əliyev bu ayın 3-də Ankarada Ərdoğanın andiçmə mərasimində iştirak etmişdi. Azərbaycan, Türkiyə, Pakistan - bu üç dövlətin dərin işbirliyi həm ikitərəfli, həm də üçtərəfli formatda inkişafdadır.

Türkiyə Prezidenti ilə Pakistanın Baş nazirinin səfərləri arasında Laçına ikinci köç baş tutdu (Laçın kilid şəhər, kilid bölgənin adıdır. Düşmən Laçını tərk etməyi özünə yaraşdırmır, hətta yaxına belə qoymurdu… - Elə hey, “5+2 formatı”, “status” deyib durmuşdular…).

Bəli, I, ll Qarabağ müharibələrində Azərbaycana əsl qardaşlıq qayğısı (davamlı mənəvi, siyasi, diplomatik və informasiya dəstəyi) ilə seçilmiş, birgə hərbi təlimlər keçirdiyimiz qardaş ölkələrin liderlərinin ardıcıl səfərləri özü bir birlik mesajıdır. Anlayan anlar, anlamayan heç anlamasın. Konkret olsaq, dünya erməniliyi, ədalətdən uzaq, erməniliyə yaxın bəzi dövlətlər və beynəlxalq qurumlar gərək, nəhayət qanacaq, urvat göstərsin. Bizim tarixi torpaqlarımızın 29,7 min kvadratkilometrində bərqərar olmuş, hələlik “Ermənistan” adlanan (baştutmamış) dövlət gərək havadarlarının qazına gəlməsin və gerçəklikləri idrak etsin.

Qabaqlar biz dünyanın dörd tərəfinə Azərbaycan həqiqətlərini yaymaq üçün xüsusi səy göstərirdik. İndi Azərbaycanın “dəmir yumruq” gücünə yaratmış olduğu gerçəkliklər ön plandadır. Həqiqət həqiqətdir - o həmişə gərəklidir və Günəş şüası kimi üstü torpaqlana bilməz. Həqiqət altun kimidir - hətta torpaq altda qalsa belə paslanmaz. Bizim qardaşlığımız da, vəfamız da həqiqətin özüdür. Bizim kimi vəfalı, xeyirxah, güvənli, səmimi, ədalətli qonşunu hər kəs diləməliykən, düşmən bizimlə qonşuluğun dəyərini qanmır. Düşmən bizim müharibə apararkən göstərdiyimiz ləyaqətin dəyərini anlamır.

Təsəvvür edin: şəhərləri, qəsəbə və kəndləri işğaldan sonra viran edilmiş, Xocalı soyqırımına, Ağdaban, Qaradağlı, Malıbəyli, Bağanis-Ayrım soyqırımı aktlarına məruz qalmış, minlərlə vətəndaşı itkin düşmüş, əsir, girov alınmış, ömürlük şikəst edilmiş ölkənin hərbçiləri mülki ermənilərə atəş açmadan, mülki infrastrukturu hədəf almadan müharibə aparıb və qalib gəlib! Bu, xarakter, ərdəm, nəcabət məsələsidir; köksüz, mədəniyyətdən yoxsul tayfa nə anlar bu əyardan, dərəcədən?..

İnanılacaq kimi deyil: həm bizim torpaqda (xarici güclər sayəsində) bərqərar ol, həm bizim daha yeni torpaqlarımızı (havadarların hesabına) işğal edib, viran qoy, həm də bizimlə qonşuluğun (yaxud birgə yaşayışın) mümkünsüzlüyünü aləmə car çək.!? - Monoetnikin biri monoetnik!

- Bax, biz belə bir zehniyyətsizliklə üz-üzə qaldığımız üçün dostlarımız-qardaşlarımızla daha sıx birlik içində olmağa davam etməliyik.

Pakistanın Baş naziri Məhəmməd Şahbaz Şərifin Azərbaycana səfəri ölkələrimiz arasında strateji müttəfiqlik, dostluq və qardaşlıq bağlarının növbəti parlaq təcəllasıdır.

Bundan bir cümlə öncə zehniyyətsizlikdən danışarkən, söhbət əslində, ermənilərdən daha çox, onları maşa kimi istifadə edənlərin çarpaz birliyindən gedirdi. Çarpaz birlik - yəni, ayrı coğrafiyalarda, başqa mövzularda toqquşan güclər bizə münasibətdə, bizim əleyhimizdə həmən birləşə bilir. ATƏT-in andıra qalmış Minsk qrupunun həmsədrləri uzun illər necə antisülh fəaliyyətində bulunmuş, bizi (işğala məruz qalanı) ermənilərlə (işğalçılarla) həncəri bir tutmuşdu - bu da bəlli tarixçədir…

Beləliklə, əlamətdar günlərdə qardaşlarımızın səfərləri - liderlərin bu il ayrı bir ardıcıllıqla səfərləri və möhtəşəm ismarışları fonunda sərhədboyu atəşkəs pozuntularının intensivləşməsi ermənilərin başıpozuqluğunu göstərir. Adama deyərlər nə gününə atəş açırsan? - Ancaq bu sualı adama verərlər, üçonillik vandallıq təcrübəsindən sonra başına dəyən “dəmir yumruq”dan, iti qovan kimi qovulmaqdan, hələ bir də, 44 günə 11 min fərari “ürətməsi”ndən dərs çıxarmamış tayfaya nə deyəsən?

Belə bir tayfanın - istifadə müddəti (beynəlxalq çapda) bitməyə doğru gedən ermənilərin üzərindən qırmızı çizgi-mizgi oyunu oynayan vİran sağına-soluna - Pakistana, Türkiyəyə baxıb utansın da, utansın!

Özünü “İslam dünyasının maraqlarının müdafiəçisi” kimi təqdim edən, əslində isə Ermənistanın Azərbaycana qarşı 30 il davam edən işğalçılıq siyasətinə hərtərəfli dəstək verən, İslam dini ibadətgahlarına qarşı vandallığa ortaq olan vİran, davranışları ilə özünü tam ifşa edib. Fars-molla rejimi İslamdan yalnız öz maraqlarını inkişaf etdirmək üçün bir vasitə kimi istifadə etmə yolunda (yolsuzluğunda!) olduğunu addımbaşı göstərib…